İzleyiciler

26 Şubat 2008 Salı

Kar

Seller geçer içinden.
Umutsuzca dünyaya bakarken,
Bir damla yaş süzülür gözünden.
Sular birikmiş seni boğmaya hazırlanırken...

Herşeye rağmen yansır suya
Görmek istemediğin götüntün;kara.
Saf bir su gibi görünse de yaşam,
Dalgalanıp coşmaya hazır bir denizdir aslında...

Herşeye rağmen yansır suya
Rengi değişir acıtan siyaha.
Aslında saflıktan başlayan
Bir yolculuktur maviye doğru akan...

Su dolu bir şişe içinden
Bakarken gökyüzüne merakla,
Gözyaşlarınla tuzlatırsın saf suyu.
Belki de en önemlisi buydu...

Yorulursun saflık içinde yüzerken
Bembeyaz kalbin ağlarken İ
çinden gelen sesler
Armoniye birer bombayla
Ses dalgası yapar saf suya...

En iyisi anlatmak akan suya
Yansımana bakmadan.
Sesi eşliğinde,
Uygun notayla,
Ağlamak saf suya...
Çıkmak derin renk yolculuğuna...

5 Şubat 2008 Salı

ölüyor...

korkuyor o simdi benden...delicesine...yeniden cekecegi cektirecegi acilardan...korkuyor laflarimdan cekilmezligimden...beni kazanmanin sevincinden..nerede yanlisimm???sevmek miydi sucum...hücreyi hak ettim ben...birdaha asla konusmucam...5 yasindaki cocuk suskunsa kirilir...bana ay yüzlüm derdi ya iste simdi bakin...gözyaslari hic duruyor mu?
duyuyorsan beni ey günes yalvaririm ses ver...
ben artik direticek gücümü yitirdim...
istemekten utandigim seyi yaptim...
ama seni görecek imkani aldin elimden.
unutursan beni birgün yalvaririm söyle ki
artik nefret edeyim senden
yalvarırım ses ver de ki
unutma cabasindayim
dinsin gözyaslarim
ses ver deki
sus sadece sus
yasayalim...
dinsin Ayin gözyaslari..

...

Ayrılık....Neler getirir bilmiyorum acidan ve özlemden baska...ama neler götürecegi gün gibi ortada...Neler olur biliyorum...ve ilk defa bir soruya "bilmiyorum" cevabini vermeyi bu kadar istedim...bu kadar özledim...ve bu kadar nefret etmedim...bilmek istemiyorum hicbirseyi...simdi ileride onunla ayni yerde uyuyamayacagimi,sarilamayacagimi,onun yüzüne bakarken bile özleyecegim geceleri uykusuzllukla gecirecegimi,onun hayaliyle dahi uyuyamamanin getirecegi aciyi,ona yemek hazirlayamayacagimi,birlikte kavga edemeyecegimizi,oturup birbirimize sevisircesine bakamyacagimizi ve adimizi söyleyemeyecegimizi...en önemlisi de ben bir ask insaniyim...asik olmadan duramam...o benden herseyimi aldi....yeniden asik olucak yüregim var ama yeni askimi kaybettigimde bir eroinmanin krizi gibi titreyecek ne beden ne tuh ne de ellerimi birakti...simdi ben nasil asik olacagim?simdi ben nasil yasayicagim?kiminle konusacagim onunla konustugum gibi?ve ben neden baska bir erkek bana sarilirken onun beni nefesi gibi icine almasini hatirlamak zorundayim ki?neden neden ve neden isigimi kendim yaratmak zorundayim?

ben Ay'im...Ay isigini günesten alir...en büyük enerji kaynagi...heeyy günes!!!! sen yokken kimden alirim isigimi...insnalar geceleri benden isik beklerler...Ay kendini parlatamaz asla hep digerlerini düsünür...heyy günes!!gün senle dogar....yoksa dünya geceye gömülür...sen olmadan nasil aydinlatirim evreni?
Yalanci günes bulmaliyim...yalandan aydinlatmaliyim...ve simdi gidip yalandan isiklar toplamaliyim...Ta ki dünya yok olana kadar... her yere yetisip isik dagitmaliyim...

ay...

yok olmak üzereyken omuzuna yüklenen gücsüz kilan o muhtesem kelimeler...simdi yokoldu gitti bu kadar ihtiyac varken...ahh yetse bir!bir yetse!...cok ihtiyacim var bu sefer...hadi abanin üstüme..ezip gecin beni..aglamak istiyorum kan akitircasina..doyamiyorum aglamaya...o kücük isik..o kücük ciglik..ey kücük yildiz!kaydigin yerden Ay'i getirir misin bana?bulamiyorum kendimi göremiyorum yüzüm..getitrir misin?ölüyorum onsuz alamiyorum nefes..arkadaslarimin hicbiri onay vermiyor bu kadar denli onlu yasamama..ama asik oldum iste duramiyorum..isigi olmadan göremiyorum...yüzü olmadan gülemiyorum...kelimelerrrr!yardim edin bana anlatamiyorum...