İzleyiciler

5 Temmuz 2009 Pazar

Dolu Ay .

Uzağa yakın kalpler çok yakarmış , bunu öğrenmem hiç de zor olmamıştı . . .Hayat kaç defa , hiç bıkmadan , dikdatör bir öğretmen olmuştu beynimin içinde .Kalbime siper alınmıştı bütün okları . . .

Öğrenmiştim !
Ama hep mutluluğu oyuncak ederek büyüyordum .Ve büyüdüm .
. . .
Kalbime girmeyecektin .

Oyuncak ettin aşkı . Aşkla oynayarak büyüdün . Kalbime girmene izin verdim , oyuncak ettim ruhumu sana .

Bu sana son besinimdir . Artık annen değilim . Ruhumu emdin . Artık insan değilim !
Oyuncağındım . Artık oyununum .


Büyü de gel çocuk . Artık bir kavram kutusuyum . !

Şimdi Mavi gözlerden beyaz sular akar mavi denizlere...Her yer bembeyazken her adımımla siyaha boyanır baktığım , bastığım , dokunduğum yerler .Büyüyüp siyah aşırı renge bürünmelisin çocuk .

Kaybolmak hep zamirin midir ?
Dalgalar başka bir kıyıya köpüklü sevinçler çarpmaya gidiyor düzene asılı şekilde . . .
Martılar kovalıyor huzuru mutluluğa kavuşsun diye .
Hüzünlü sonlar sessizliği oynuyor batıl inançlara gebe olsun diye .
Sense hep hüzünle sevişirsin ölüme gebe kalayım diye . . .

03/07/2009 -- 00:12
Mavi çalıyor beni . . .
Gökyüzüyle birleştiği ince çizgiye çekiyor .
Mavi , çağırıyor beni . . .
Okyanusun dibindeki en ince kuma gömüyor şimdi .
Sonra, Ay çığırıyor . . . Kurtarıyor : S(b)eni . . .


02 / 07 /2009 -- 14 : 35