İyi

Tohumunu alıp bir gülün , bülbünü def edemezsin pencerenden . Hani bir anlığına olsun sevsen , izlesen yakarışlarını , kendinden farkını görüp katlanabilirsin belki .
Görmek sevmektir belki de , hissetmenin de ötesindedir . Gidenlerin arkasından gelenleri yolcu etmektir .Hiç farketmediğin tizlikte bir notanın kan damarlarına yayılışını ezdirmemektir piyanonun . Uzanmadan güneşin gözlerine , yanıp kavrulmasıdır teninin . En sevdiğin kıyafetini Ay ışığıyla kurutup , yıldızlarla çitelenmesini izlemektir . Baktığın yıldızları nokta kabul edip birleştirdiğinde , bülbülün aşkını görmektir gülüne . . .
Kim bilebilir ki gülün vardır belki de karşılığı . Mavi gülün sevgilisi gökyüzü , sarınınki güneş , beyazınki bulut mu öyleyse ? Beyaz kanın öyleyse senin , benim beyaz güllerimin ötesinde . Bir dursan , durdurulsan , sakin ritmlere kavuşur belki kalbin . Bülbüle bir bak , bir bak gülüne ... Eksilirlerse pencerenden ?